دولت جدید باید از نظر کیفیت کارشناسی و توان برنامه‌ریزی در حدی باشد که بتواند در حوزه سیاسی، دیپلماتیک و اقتصادی تمهیداتی بیندیشد تا کشور را - با کم‌ترین هزینه - از گزند وضعیتی که احتمالاً با تغییر دولت آمریکا ایجاد خواهد شد مصون نگه دارد. در این میان، با توجه به رویکرد سختگیرانه دولت بعدی ترامپ نسبت به چین، و با توجه به اهرم‌های قانونی جدیدی که برای اِعمال فشار مستقیم به چین در اختیار او گذاشته شده، دولت جدید ایران باید بتواند در حوزه سیاست خارجی به نحوی برنامه‌ریزی کند که «ایران» - با ایجاد نوعی توازن در روابط بین‌المللی و منطقه‌‌ای خود - در مناسبات این دو قدرت جهانی به «وجه المصالحه» و «موضوعِ مذاکره» تبدیل نشود.