ملکیان گفت: اگر ما برابری را یگانه مصداق عدالت بدانیم، دین خلاف عدالت است. اما وقتی از برابری به سمت برادری و شفقت برویم، اینجا می‌بینیم که کارنامه ادیان مثبت است. به نظر من ادیان برابری نیاورده‌اند بلکه خلاف برابری عمل کرده‌اند؛ اما برادری را آورده‌اند و اگر برادری را مصداق شفقت بدانیم، می‌توانم بگویم ادیان به شفقت قائل بودند. فرق عدالت و شفقت در این است که در عدالت من سر سوزنی حق تا را ضایع نمی‌کنم و به تو هم اجازه نمی‌دهم که سر سوزنی حق من را ضایع کنی. اما در شفقت ادعا این است که من حق تو را ضایع نمی‌کنم اما یک بخشی از حق‌های خودم را می‌خواهم رایگان به تو ببخشم. مثلا ادیان در عین اینکه بین آزاد و برده فرق می‌گذارند، به آزادگان می‌گویند با بردگانتان خوش‌رفتاری کنید. در این جهت به نظر من می‌آید که ادیان موفق بوده‌اند.