دورتادور عمارت آصف دیوان، مردانی نشسته‌‎اند که شانه به شانه هم و دست به زانو، یک چشم به میدان کشتی پهلوانان دوخته‌اند و چشم دیگرشان به قلیان کشیدن خلیل و دیگران است.