از همان روز اولی که مهاجرت نصفه نیمه کرده بودم برای تحصیل در دانشگاه تبریز، عادت داشتم آخر هفته‌ها و اگر نشد، وسط هفته یکی دو روز برگردم خوی و البته تا آخرش طوری شد که عموما آخر هفته‌ها کلاس داشته باشم و به اجبار بمانم تبریز. و این برای من سختی مضاعف داشت.