اینجا ایران است. سالی میانه دهه ۶۰ خورشیدی. زمانی که آژیر خطر خانواده‌ها را به سمت پناهگاه‌ها روانه می‌کند. شیشه‌ها برای جلوگیری از تخریب شدت موج انفجار با چسب محکم شده‌اند. صف و کوپن به چشم‌ها عادی است. هنوز همه خانه‌ها تلویزیون ندارند، چه برسد به تلویزیون رنگی.