درام‌های اولیه برشت،آنارشیک، پوچ‌گرایی فلسفی وضد‌بورژوایی است. درآنها، او افراد غیراجتماعی مانندماجراجویان،دزدان دریایی و روسپی‌ها راتجلیل می‌کند.لحن این آثار اغلب بدبینانه است.درسال‌های پس ازگرویدن به مارکسیسم، برشت نمایشنامه‌های آموزشی نوشت‌که ازبسیاری‌جهات شبیه نمایشنامه‌های‌اخلاقی اواخرقرون وسطی(مانندنمایشنامه شهربندان اثرآلبرکامو)بودکه سبک آنهاسختگیرانه وکاربردی است.