در سال ۱۴۰۲ با آن‌که به ظاهر هنوز فضای مناسب برای ارائه آثار هنری آماده نبود، اما کم کم چنین ضرورت و نیازی از سوی هنرمندان فرهیخته و دانا پاسخ داده شد و ما شاهد حضور آثاری شدیم که می‌توانست تامین کننده نیاز فرهنگی مخاطبان تئاتر باشد و ما را از آن یکنواختی و آثار خنثی دور کند و با ارائه فضای اندیشمند این نکته سنجی را ارائه میکرد که تئاتر نیز به قاعده اصول و ویژگی‌های لازم و کافی از پس جلب دقیق‌تر مخاطبانش برخواهد آمد.