مطابق داده‌های مرکز آمار ایران، حدود ۵۰‌درصد خانواده‌های کشور آپارتمان‌نشین شده‌اند. این مسئله در حالی است که نتایج مطالعاتی متعدد، نشان از آثار سوء و منفی گسترده آپارتمان‌نشینی و افزایش تراکم در شهرهاست. آپارتمان‌نشینی یکی از مظاهر مدرنیسم در شهرهاست که ضمن کاهش فضای زندگی برای ساکنان، مشکلات و چالش‌های متعددی را از منظر روان‌شناختی و کیفیت زندگی در شهر‌ها به دنبال داشته است.