در میان استان‌های ایران، مازندران با بیش از ۳ هزار پروژه نیمه‌کاره، به عنوان استانی که سالانه میزبان میلیون‌ها مسافر و گردشگر است، نیاز داشت تا دولت برنامه ویژه‌ای برای اتمام این پروژه‌ها و به نتیجه رساندن آن‌ها ارائه کند. مشکل اصلی اینجا بود که عمر برخی از این پروژه‌های نیمه تمام بالای ۲۰ سال بود و اگر باز هم به حال خود رها می‌شدند، دیگر ارزشی برای سرمایه گذاری و بهره‌برداری از آن‌ها وجود نداشت.