تا به حال متوجه شده اید که برای چیزهایی که تقصیر شما نیست عذرخواهی می کنید؟ یا شاید در رد کردن تعریف و تمجیدها از خودتان استاد هستید، مثلا اینکه می گویید «به طور تصادفی» در یک آزمون خوب عمل کرده اید؟ من شما را درک می کنم چون خودم هم قبلاً چنین کارهایی را انجام می دادم. تا اینکه دوستی با مهربانی از من پرسید که چرا مدام خودم را پایین می کشم. آن موقع بود که فهمیدم این رفتارها به دنیا نشان داده که من چقدر عاری از اعتماد به نفس و عزت نفس هستم.

می بینید، گاهی اوقات بدون اینکه متوجه شویم، به گونه ای رفتار می کنیم که تصویر بدی را از ما منعکس می کند. و درست همانطور که آدم‌های دیگر می توانند تشخیص دهند که کسی اعتماد به نفس دارد، می توانند تشخیص دهند که چه کسی مشکل عزت نفس پایین دارد.  بیایید نگاهی به 10 رفتار رایج افراد با عزت نفس پایین بیندازیم. این رفتارها معمولا در شرایطی از شما سر می زنند که خودتان اصلا متوجه نیستید. ۱۰ رفتار افرادی که عزت نفس پایین دارند

اگر این موارد با شما همخوانی دارند، ممکن است وقت آن رسیده باشد که به برخی ناامنی های پنهان رسیدگی کنید. ۱) بیش از حد عذرخواهی می کنید

همه ما هر از گاهی می گوییم “متاسفم”. این بخش اساسی از تعامل انسانی است و راهی برای نشان دادن همدلی، تصدیق اشتباهات و حفظ روابط سالم. اما چه اتفاقی می‌افتد وقتی «متاسفم» به یک تکرار ثابت در واژگان شما تبدیل شود؟ زمانی که دیگر برای اصلاح اشتباهات نیست، بلکه یک واکنش خودکار نسبت به همه چیز است، حتی زمانی که شما مقصر نیستید؟

این رفتار می تواند نشانه ای از عزت نفس پایین باشد. افرادی که به طور مداوم عذرخواهی می کنند اغلب این کار را انجام می دهند زیرا احساس می کنند بار سنگینی هستند یا دائماً کار اشتباهی انجام می دهند. 2) مدام از خودتان انتقاد می کنید

این عادتی است که همه ما داریم، صدایی در سرمان که زندگی ما را روایت می کند. این صدا می تواند تشویق کننده و حمایت کننده باشد و ما را به تلاش برای اهدافمان سوق دهد.

تحقیقات روانشناسی نشان می دهد که کسانی که عزت نفس پایینی دارند اغلب یک منتقد درونی خشن و بی امان هم دارند. آنها ممکن است دائماً خود را به خاطر شکست ها یا کاستی های درک شده سرزنش کنند و دستاوردها و ویژگی های مثبت خود را نادیده بگیرند. این انتقاد مداوم از خود می‌تواند منجر به ادراک منفی از خود و ایجاد احساس بی‌لیاقتی شود.

اگر متوجه می‌شوید که صدای درونی شما اغلب مملو از خودگویی منفی است، ممکن است زمان آن رسیده که به علت اصلی این دیدگاه انتقادی بپردازید. بدنیست بدانید درمان خودگویی هم ممکن است.

شاید یادآوری این نکته مفید باشد که همه اشتباه می کنند و کاستی هایی دارند – این بخشی از انسان بودن است. ایجاد یک گفتگوی درونی مهربان تر و بخشنده تر می تواند به طور قابل توجهی عزت نفس و سلامت روانی کلی شما را بهبود بخشد. 3) به دنبال تایید از دیگران هستید

از آنجایی که منتقد درونی آدم های دارای عزت نفس پایین در سرشان غوغا می کند، آنها کجا به دنبال تایید هستند؟ از افراد دیگر. این کاملاً قابل درک است – همه ما دوست داریم احساس کنیم که مورد قبول و ارزشمند هستیم و دریافت تأیید دیگران اشکالی ندارد.

با این حال، مشکل جایی است که به دنبال اعتبار سنجی از بیرون باشیم و نه از درون. من زمانی را به یاد می‌آورم که بیش از حد روی جلب رضایت همکارانم متمرکز شدم. عزت نفس من مستقیماً با تمجید و به رسمیت شناخته شدن از سوی آنها مرتبط بود. وقتی به آن دست می یافتم، احساس خوبی داشتم، اما زمانی که آن را نداشتم، عزت نفسم به شدت پایین می آمد.

با نگاهی به گذشته، متوجه می شوم که این نشانه آشکار عزت نفس پایین من در آن زمان بود. هیچ راه حلی وجود ندارد – خود ارزشمندی یک چیز درونی است. باید از درون سرچشمه بگیرد و متکی به نظرات دیگران نباشد. یادگیری اعتبار بخشیدن به خود گامی مهم در ایجاد عزت نفس است. 4) تعریف و تمجیدها را نمی‌پذیرید

من به طرز عجیبی، حتی زمانی که به دنبال تایید خارجی بودم، برای پذیرفتن تعریف و تمجید دیگران مشکل داشتم. در واقع، هر بار که یکیاز من تعریف می کرد، رد می کردم. مثلا می گفتم، “نمی دونم چرا در آن آزمون قبول شدم – حتما شانس آوردم!”

اکنون می دانم که این تقلا برای پذیرش تعریف و تمجید، نتیجه اعتماد به نفس پایین بود. افرادی که این رفتار را دارند معتقدند که شایسته تعریف و تمجید نیستند. اساساً آنها دیدگاه تحریف شده ای نسبت به ارزش و توانایی های خود دارند، بنابراین در صداقت تعریف و تحسین دیگران شک می کنند.  اما الان بهتر می دانم. من یاد گرفته ام که دستاوردها و ویژگی هایم را شایسته تقدیر و تحسین ببینم.

بنابراین، این روزها، وقتی کسی به من تعریف می کند، تنها چیزی که در ازای آن می گویم این است: “متشکرم” و تمام. ۵) نمی توانید نه بگویید

درست است، «نه» گفتن یک چالش واقعی برای افراد دارای عزت نفس پایین است. در واقع، آنها حتی ممکن است متوجه نشوند که همیشه “بله” می گویند، حتی وقتی که دل‌شان نمی خواهد!

همانطور که قبلاً اشاره کردم، ترس از ناامید کردن دیگران، از درگیری، از اینکه در یک آدم بد تلقی شوند، همه اینها نگرانی های واقعی برای کسانی هستند که  نه نمی گویند. با این حال، چیزی که آنها متوجه نمی شوند این است که “نه” گفتن به همان اندازه که سخت است، یک جنبه ضروری برای حفظ مرزهای سالم و مراقبت از خود است. ۶) بیش از حد در مورد آینده فکر می کنید

برنامه ریزی برای آینده مهم است، اما نگرانی مداوم و تفکر بیش از حد می تواند استرس و اضطراب غیر ضروری ایجاد کند. افراد دارای عزت نفس پایین اغلب با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند، زیرا ممکن است به توانایی های خود برای مقابله با چالش های آینده شک داشته باشند یا از نتایج منفی ترس داشته باشند. اگر اغلب درگیر سناریوهای نگران کننده می شوید و بیش از حد نگران آینده هستید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که به این فکر کنید که آیا این این حالت شما ناشی از اعتماد به نفس پایین است یا خیر. ۷) خودتان را با دیگران مقایسه می کنید

این یک تله واقعی برای کسانی است که عزت نفس پایینی دارند، به خصوص اکنون که رسانه های اجتماعی نکات زیادی را برای مقایسه ارائه می دهند. مسئله این است که مقایسه اغلب می تواند منجر به احساس بی کفایتی یا نارضایتی شود. و اگر در حال حاضر با عزت نفس پایین دست و پنجه نرم می کنید، این چالش می تواند بسیار بیشتر شود.

اگر مدام به این فکر کنید که دیگران بهتر، موفق تر، شادتر و راحت‌تر هستند، چگونه می توانید نسبت به خود احساس خوبی داشته باشید؟ بدون شک، مقایسه از عادت هایی است که از بین بردنش سخت است. اما می توانید با گام های کوچک شروع کنید. ۸) از تماس چشمی با آدم‌ها دوری می کنید

حالا بیایید کمی به زبان بدن بپردازیم. آیا می دانستید سطح تماس چشمی شما نشان می دهد که چقدر اعتماد به نفس یا عزت نفس دارید؟ و اگر تمایل دارید از تماس چشمی اجتناب کنید، حدس بزنید چه پیامی را ارسال می کنید؟

درست است – شما در حال ارسال این پیام هستید که آدم با اعتماد به نفسی نیستید. اینکه فرد یا موقعیت را ناخوشایند و ترسناک می بینید. من نمی گویم که باید به مخاطب تانطوری خیره شوید که انگار می خواهید او را هیپنوتیزم کنید، به هر حال این رفتار هم ناراحت کننده است. اما یک نقطه مناسب وجود دارد، نوعی تماس چشمی به اندازه که نشان می دهد شما حضور دارید و درگیر مکالمه هستید. ۹)  از موقعیت های اجتماعی دوری می کنید و گوشه گیری هستید

بدتر از پرهیز از تماس چشمی این است که به تازگی دست به کار شده و تصمیم گرفته اید که کاملاً از موقعیت های اجتماعی دوری کنید. از قضاوت می ترسید نه؟ اما نکته اینجاست: هر بار که از یک رویداد اجتماعی طفره می‌روید، صدایی را تقویت می‌کنید که به شما می‌گوید بودن در کنار مردم خیلی سخت یا ترسناک است. هر چه بیشتر به آن گوش دهید، صدا بلندتر می شود.

شکستن این چرخه با درک این موضوع شروع می شود که اکثر مردم آنقدر درگیر تجربیات خود هستند که نمی توانند منحصراً تجربیات شما را قضاوت کنند. چیزی که به من کمک کرد تعیین اهداف کوچک و دست یافتنی بود. شاید با یک قرار کوتاه قهوه با یک دوست یا پیاده روی با یک همکار شروع کنید. چنین بردهای کوچکی می توانند به آرامی پل بین شما و دنیای خارج از منطقه آسایش شما را بازسازی کنند.