کارل گوستاو یونگ از پیشگامان دنیای روانکاوی بود. قبل از اینکه دنیای روانشناسی با SSRIها و داروهای ضد روان پریشی به عنوان پاسخی به همه چیز وسواس پیدا کند، روانشناسی روانکاوی موفقیت هایی داشت. کارل یونگ معتقد بود که برای درمان باید روی ناخودآگاه خود کار کنیم که در واقع نمایش را رهبری می کند. او معتقد بود که قبل از اینکه بتوانید ناخودآگاه را درمان کنید، باید آن را آگاه کنید.

بخش خاصی از تدریس او مفهوم کهن الگوهاست. او معتقد بود که ما کهن الگوهایی داریم که می توانند در زندگی مسیر حرکت مان را تعیین کنند. یکی از این کهن الگوها کودک درون بود. کودک درون بخش بازیگوش، بی گناه، خلاق و اغلب سرکوب شده ماست که در سال‌های اولیه زندگی ما شکل گرفته است.

قبل از اینکه دنیا شما را خسته و بدبین کند، کودک درونتان را به عنوان عامل موثر تمام جنبه های خود در نظر بگیرید. بخشی از تو که به عشق در نگاه اول و شناخت روح اعتقاد داشت. بخشی از شما که رویای رفتن به ماه را در سر می پروراند، بخشی از تو که اساساً هر چیزی را که به شما گفته می شد باور می کرد، به خصوص اگر خیلی عجیب و جذاب به نظر برسد. چرا کودک درون زخمی می شود؟

کودک درون شما از زمانی که کم سن و سال بودید شروع به رشد کرد و شما آسیب پذیر بودید. کودک درون به دلایل مختلفی ممکن است زخمی شود اما اغلب زخم از نوعی ضربه ناشی می شود. تروما می تواند ناشی از غفلت، سوء استفاده، رها شدن، احساساتی که برآورده نشده اند، حاملگی در سنین پایین، قضاوت های سخت از سوی مراقبان و حتی زورگویی در مدرسه باشد.

نحوه رفتار والدین و اطرافیان با ما در کودکی پایه و اساس زخمی شدن کودک فرزند درونی ما است. بنابراین، اگر در موقعیتی باشیم که احساس امنیت نمی کنیم، یا نیازهای اولیه ما برآورده نمی شود، در آن صورت یک کودک درونی زخمی در ما توسعه پیدا می‌کند.

این اتفاق به شیوه مختلف رخ می دهد. بیایید به برخی از علائم یک کودک درونی زخمی نگاه کنیم. به این ترتیب می توانید تشخیص دهید که آیا کودک درون شما زخمی شده است یا خیر. شش نشانه یک کودک درونی زخمی چیست؟

در سال‌های اولیه زندگی، ما به جهان از یک نقطه نظر «خود محور» نگاه می‌کنیم. وقتی پدر و مادرمان با هم دعوا می کنند خودمان را سرزنش می‌کنیم. زمانی که مادرمان اعتیاد به الکل دارد، احساس می کنیم که عامل نوشیدن بیش از حد او هستید. اما از نظر عقلانی، این دیدگاه ها درست نیستند، نه؟

بسیاری از ما دچار زخم کودک درونی هستیم زیرا هیچ کس در دنیایی کاملاً پایدار و عاری از آسیب بزرگ نمی شود. اما مسئله این است که وقتی متوجه شدید که اجازه می‌دهید زخمی شدن کودک درونتان زندگی بزرگسالی شما را تسخیر می‌کند، آنگاه فرصتی خواهید داشت که روی کودک درون زخمی تان کار کنید و التیام پیدا کنید تا کنترل آن در زندگی شما از بین برود. بیایید نگاهی به برخی از نشانه‌های مهمی بیندازیم که فرد دارای کودک درونی زخمی بروز می دهد. شما یک منتقد درونی سخت‌گیر دارید

اگر بدترین منتقد خود هستید، پس ممکن است یک کودک درون زخمی داشته باشید. وقتی کودک درون ما آسیب می بیند، بیش از حد از خود انتقاد می کنیم. ممکن است احساس کنیم که لیاقت عشق یا روابط خوب را نداریم و آنها را برای “محافظت” از خود خراب کنیم.

ممکن است هرگز احساس نکنید که ارزش چیزی را دارید، بنابراین دائماً خود را پایین می کشید. به احتمال زیاد، هنوز با برخی از آسیب های دوران کودکی خود یا مسائلی که باعث زخم های کودک درونی شما شده است، مقابله نکرده اید.

به عنوان مثال، اگر به شما گفته شود که در کودکی به دلیل کاری که انجام داده اید، گناهکار بوده اید، کودک درون شما آن را به دل می گیرد و اکنون هر کاری که انجام می دهید این تصور را به شما می دهد که به اندازه کافی خوب یا اخلاقمند نیستید.

یا شاید در کودکی به شما گفته شده بود که نمرات شما به اندازه کافی خوب نیست یا اینکه به اندازه کافی در ورزش خوب نیستید. این نوع ارتباط، از سوی افرادی که قرار است ما را پرورش دهند و از آنها مراقبت کنند، می تواند فرزند کوچک درونی ما را زخمی کند.

اگر در چرخه سمی خودگویی قضاوتی گرفتار شده اید، شاید باید برای التیام زخم های کودک درون خود تلاش کنید تا بتوانید به انتقادات درونی خود گوش نکنید و بپذیرید که به عنوان یک انسان چه کسی هستید. البته درمان خودگویی هم ممکن است. مدام می خواهید مردم را راضی کنید

اگر راضی کننده آدم‌ها باشید، ممکن است یک کودک درون زخمی داشته باشید. این علامت همچنین می تواند با هم وابستگی همزمان باشد. من افراد وابسته زیادی را دیده ام که یک کودک درون دارند که سعی می کند توجه دیگران را جلب کند.

وقتی بچه بودیم و دنیایمان آشفته بود، یاد گرفتیم که اگر پدر و مادرمان خوشحال باشند، دنیای بهتری نسبت به زمان عصبانیتشان خواهد بود. بسیاری از ما این وظیفه را بر عهده گرفتیم که مامان یا بابا را راضی نگه داریم تا بتوانیم یک روز خوب و «ایمن» داشته باشیم.

بنابراین، خوب و دقیق به زندگی خود نگاه کنید. آیا شما به دنبال رای نگه داشتن دیگران هستید؟ آیا مراقبت از دیگران را بالاتر از مراقبت ازخودتان قرار می دهید؟ یا برای مردم هر کاری می کنید، حتی زمانی که آن‌ها قدر زحمات‌تان را نمی‌دانند یا لیاقتش را ندارند؟ اگر این رفتارها را دارید، پس به احتمال زیاد یک کودک درون زخمی دارید. شما سبک دلبستگی اجتنابی دارید

افرادی که دارای سبک های دلبستگی ایمن هستند در محیطی بزرگ شدند که نیازهای جسمی و عاطفی آنها به درستی برآورده می شد و به همین دلیل دلبستگی ایمن با مراقبان خود ایجاد کردند. در بزرگسالی، این افراد می‌توانند با دیگران پیوندهای ایمن ایجاد کنند.

اگرچه همه نمی توانند این پیوست های ایمن را ایجاد کنند. بنابراین دلبستگی های ناایمن معمولاً در کودکی متولد می شوند. بیایید بگوییم که نیازهای عاطفی و/یا فیزیکی کودک برآورده نشده است.

شاید والدین به آنها غذا می دهند و برای شان همه چیز مهیا می کنند، اما در کنار کودک “حضور” ندارند. ممکن است در کودکی ساعت ها گریه کرده باشید و هیچ کس نمی آمده شما را آرام کند. بنابراین، می‌آموزید که نمی‌توانید به مراقبان خود اعتماد کنید و آنها هوای شما را ندارند.

سبک دلبستگی ناایمن یا دلبستگی اجتنابی، یک فرد بزرگسال خودکفا است که به دیگران اعتماد ندارد و در ایجاد روابط عاشقانه مشکل دارد.

اگر در بزرگسالی سبک دلبستگی اجتنابی با افراد زندگی خود دارید، احتمالاً دچار آسیب های درونی کودک شده اید. همانطور که قبلاً گفتم، این نوع سبک دلبستگی از دوران کودکی می آید. شما احساس «امنیت» ندارید

اگر در کودکی احساس امنیت نمی‌کردید، کودک درونتان صدمه خورده است. بنابراین، اگر به عنوان یک بزرگسال احساس امنیت نمی کنید، احتمالا یک کودک درون زخمی دارید.

وقتی در کودکی احساس امنیت نمی کنیم، تا زمانی که مشکلات دوران کودکی خود را حل نکنیم، بعید است که در بزرگسالی احساس امنیت کنیم. به عنوان مثال ممکن است درها را سه یا چهار بار قفل کنید، شاید از پیاده روی در یک خیابان خاص در اواخر شب امتناع کنید یا بارها در را بررسی کنید و ببینید قفل است یا نه! تلاش برای کمال گرایی دارید

آیا شما یک کمال گرا هستید؟ آیا دائماً یک میلیون ساعت کار می‌کنید یا همیشه باید قبل از موعه تحویل کارتان آماده باشید؟ اگر کمال گرا باشید ممکن است کودک درونتان زخمی شود.

در برخی خانواده ها، کودک حس می کند اگر کامل باشد و نمرات خوبی بگیرد، هرج و مرج در خانه متوقف خواهد شد. اینجور بچه ها واقعا فکر می کنند که کامل بودن باعث می شود والدینشان طلاق نگیرند یا پدرشان عصبانی نشود. اما در واقع، این نشان می دهد که برخی از اختلالات در خانه وجود داشته است و کمال گرایی نشانه بزرگی از کودک درون زخمی است. شما به یک یا هر دو والدین نزدیک نبودید

اگر در کودکی با یک یا هر دوی والدین خود رابطه نزدیکی نداشتید، قطعاً باعث ایجاد رخم هایی در کودک درون تان شده اید. دو نفری که انتظار داریم به محض اینکه به این دنیا آمدیم ما را دوست داشته باشند، پدر و مادر ما هستند.

حتی اگر توسط افراد دیگری به فرزندی پذیرفته یا بزرگ شده باشیم، زمانی که یکی از والدین ما یا هر دو، آن زندگی و مراقبتی را که می خواهیم به ما نمی دهند، همیشه زخم خواهیم خورد. بنابراین، اگر به یکی یا هر دوی والدین خود نزدیک نبودید، احتمالاً یک کودک درون زخمی و رها شده دارید.

در بزرگسالی، این نوع زخم می تواند باعث شود که ما به هم وابسته شویم و گاهی اوقات ما وارد روابط ناهنجار می شویم. با این حال، کودک درون ما چیزی را در فرد مقابل می بیند که او را یاد پدر یاد مادرش می اندازد و می خواهد رابطه را حفظ کند.

هنگامی که برای التیام زخم کودک درونی خود تلاش کردید، می توانید روی درمان مسائل رهاشدگی کار کنید و یاد بگیرید که با افراد زندگی خود روابط پایدار و سالم داشته باشید.