یکی از دوستان شهید هادی ذوالفقاری تعریف می‌کند: «هادی درس طلبگی می‌خواند؛ اما بعضی از طلبه‌های که کاری جز مطالعه و درس و بحث نداشتند، با تعجب به کارهای هادی نگاه می‌کردند. برخی فکر می‌کردند که لباس روحانیت یعنی آهسته قدم برداشتن، ذکر گفتن، دعا کردن و ...؛ برای همین به او ایراد می‌گرفتند.»