نه جای تعجب، بلکه تاسف و تحیّر دارد که‌ کسانی که بدون استثنا در ۴۵سال گذشته، یا بر صندلی اجرا نشسته بودند یا در مقام تقنین غنوده بودند، سرسختانه کمر به اصلاح امور و جبران مافات بسته‌اند!