ریتم سرعتی، لحنِ دراماتیک،‌ نماهای مسلسل‌وار، موسیقی کوبنده، صداهای رگباری و بازنمایی تئاتریکال؛ از ویژگی‌های اصلی «اوپنهایمر» است؛ درامی، سه ساعته که داستانِ یک نابودی است! «کریستوفر نولان»؛ در فیلم آخرش؛ به سراغ زندگی سازنده‌ی بمب، رفته است. اما داستان؛ شرحِ ویرانگری بمب، نیست. تفسیرِ ویرانی سازنده‌اش است!