امکان را باید ساخت، بعد از کودتای ۲۸ مرداد، رجال ایران نگفتند چون کودتا شده، کنار می کشیم، مصدق زندانی و دادگاهی شد، یارانش، وزرایش و طرفدارانش همه یا در زندان یا کشته شده یا تحت شکنجه و یا آواره و فراری بودند. لیکن آمدند روزنه گشایی کردند. به شاه نامه نوشتند. چون شاه گفته بود انتخابات آزاد است. گفتند پس ما می خواهیم میتینگ بگذاریم؛ مرحوم علامه دهخدا، مرحوم آیت الله سیدجعفر غروی، مرحوم حجت الاسلام جلالی موسوی، مرحوم سرهنگ احمد اخگر، که همگی مصدقی و ملی بودند، نامه ای به وزارت کشور برای برگزاری میتینگ و دعوت از مردم برای مشارکت در انتخابات نوشتند. با همین نامه معلوم شد کی دروغ می گوید.