قدرت بی چون و چرای سیاست مسکو در گذشته مبتنی بر توانایی آن در برقراری گفتگوهای بازاری و عملگرایانه با تقریباً همه نیروهای سیاسی در خاورمیانه بود، از جمله آنهایی که به شدت با یکدیگر مخالف بودند.