آنچه در حال حاضر کرملین و کشورهای عربی و رهبران آسیای مرکزی به دنبال آن هستند، ایجاد تنوع در شرکای منطقه‌ای به‌منظور بالا بردن قدرت ژئواکونومیک و ژئوپلیتیک خود در مقابله با قدرت‌های خارجی است. هرچند در این میان موانعی نیز وجود خواهد داشت. به‌طور مثال گسترش سیاست‌های دینی مذهبی برخی کشورهای عربی در آسیای مرکزی، خطر گسترش افراط‌گرایی را افزایش خواهد داد که منجر به حساسیت مسکو و پکن نیز خواهد شد.