به نظر می‌رسد دست‌کم لایه‌ای از قدرت سیاسی در ایران وجود دارد که این روزها دست بالا را هم پیدا کرده و اصولاً الزامات توسعه را به معنایی که مدنظر شماست، با الزامات امنیت ملی در تعارض می‌بیند. لذا شاید بتوان گفت که نه از سر ناکارآمدی یا عدم یادگیری که به‌عنوان یک انتخاب سیاسی، توسعه را نفی می‌کند. توسعه را دارای پتانسیل بالایی از ناپایداری سیاسی و اجتماعی می‌داند.