ابوالفرج اصفهانی در کتاب مقاتل‌الطالبین آورده علی‌اکبر دارای صدای خوشی بود به گونه‌ای که گاهی که اباعبداللّه (ع) برای صوت قرآن جدّ عزیزش دلتنگ می‏‌شد، به علی می‌فرمود: علی جان! برایم قرآن بخوان