تکرار تراژدی فریب دختران و فرار از خانههرچند وقت یکبار خبر اغفال دختری با وعده ازدواج یا مهاجرت و.. خبرساز می‌شود، این بار ۵ دختر قربانی وعده دروغ ازدواج شدند. «دختر جوانم به‌بهانه خرید از خونه بیرون رفت، ولی دیگه برنگشت. فهمیدم که با مرد خلافکاری ارتباط داشته و به بهانه ازدواج به تهران فرار کرده». این بخشی از حرف‌های مرد میان‌سال، ساکن استان مرکزی است. طبق آمار غیر رسمی اغفال دختران و سوءاستفاده‌های مالی و جنسی طی سال‌های اخیر در کشور رشد صعودی داشته است.

رئیس پلیس آگاهی پایتخت سردار علی ولیپور گودرزی، ۱۲ خرداد گفت که «مرد سابقه‌داری که در فضای مجازی دختران جوان را با شگرد وعده‌های دروغین و پوشالی ازدواج فریب و آن‌ها را از شهرستان به تهران فراری می‌داد، دستگیر شد.» این درحالیست که در قانون برای چنین جرم‌های مجازات‌های سنگینی تعیین شده است، اما هیچ گاه آسیب‌های روحی و روانی و زیان‌ها و خسارت‌های معنوی وارد بر این دختران را جبران نمی‌کند.

اواسط فروردین ماه امسال هم دختری ۱۸ساله ناپدید شد که با شکایت خانواده او مشخص شد دختر جوان با شگرد وعده‌های دروغین ازدواج و مهاجرت به خارج از کشور توسط یک پسر معتاد به مشروبات الکلی اغفال شده است. متهم سابقه داری که دیروز دستگیر شده است، در جریان بازجویی‌ها صراحتاً به جرم خود مبنی بر اغفال دختر جوان در فضای مجازی به‌قصد سوءاستفاده با شگرد وعده‌های دروغین ازدواج در تهران اعتراف کرد و «۵ دختر جوان دیگر که همگی از شهرهای مختلف کشور هدف اغفال قرار گرفته بودند»، شناسایی شده و از این مرد شکایت کردند.

این خبر درحالیست که آمار از وجود ۱۳ میلیون مجرد در کشور خبر می‌دهد که حدود پنج میلیون نفر از آن‌ها از بانوان هستند. اکنون آمار دقیقی از اغفال دختران و فرار آن‌ها از خانه در دست نیست. اما طبق آماری که در سال ۹۶ منتشر شد، بالغ بر ۳ هزار دختر در نیمه نخست سال از خانه فرار کرده بودند. البته انجمن مددکاران اجتماعی ایران اعلام کرده که معمولا آمار افراد آسیب‌دیده اجتماعی به واسطه ماهیت آسیب‌های اجتماعی چندان قابل اتکا نیست. چراکه افراد آسیب‌دیده عموما خود را معرفی نمی‌کنند و سیستم ثبت و شناسایی دقیقی برای شناسایی آنها وجود ندارد.


البته طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، سالانه یک میلیون نوجوان ۱۳ تا ۱۹ساله از خانه فرار می‌کنند که ۷۴ درصد آن‌ها، دختر هستند. پدیده «دختران فراری» معضلی اجتماعی در تمام جهان است که طی سال‌های اخیر، بیش‌ از پیش دیده می‌شود.

امان الله قرایی‌مقدم، جامعه‌شناس، می‌گوید که «دلیل فریب‌خوردن زنان با وعده‌هایی همچون ازدواج به ورود متأخرتر آن‌ها به صحنه جامعه مربوط است.» در مقابل آن‌ها مردان و پسران ایرانی بیش‌تر در جامعه بوده‌اند و برخی از آن‌ها از حضوری که در اجتماع دارند کلک‌زدن و فریب‌دادن را هم یاد می‌گیرند. اما سعید خراط‌ها، آسیب‌شناس، می‌گوید که لزوماً نام این اتفاقات را نمی‌توانیم «فریب» بگذاریم، بلکه «شروع رابطه در این‌گونه پرونده‌ها همواره با رضایت دختران و زنان بوده، اما چون وارد روابط عاطفی کنترل‌نشده می‌شوند که بدون نظارت است، مسلماً بعد از مدتی با مشکلاتی مواجه می‌شوند که برای توجیه آن از لفظ فریب استفاده می‌کنند». مسئله اصلی تربیت دختران است که باید از سوی خانواده غنی شود.

کارشناسان معتقدند که بهترین دوست مذکر برای یک دختر، پدر خانواده است و دخترانی که در سن بلوغ با پدرانشان رابطه بهتری دارند، در تحصیل و دوست‌یابی موفق‌تر هستند و رابطه زناشویی آینده‌شان نیز بهتر خواهد بود.

مهدی دوایی، روان شناس، معتقد است که «اولویت اول دختران در رابطه با مردان، * نیست بلکه رابطه عاطفی است و بهترین شخص برای ایجاد این رابطه عاطفی، پدر دختر است.»

دختران در رابطه یک تشنگی عاطفی احساس می‌کنند که پدر می‌تواند این عطش را برطرف کند. اگر پدری بُعد عاطفی را تامین کند و جبران کننده کمبود عاطفه دختر باشد، دیگر دختر به سمت تامین نیاز از بیرون از منزل نمی‌رود. مرجع : فارس