قوی ترین تاثیر بر رفاه ما صدای درون ماستتغییر در گفتگوی درونی به کار و تلاش نیاز دارد، اما ممکن استکلماتی که در طول روز در ذهن خود می‌شنویم بسیار بیشتر از هر رویداد خارجی بر شادی و آرامش ما تأثیر می گذارد. زندگی ممکن است سخت باشد و همه گاهی اوقات با چالش هایی روبرو شوند. به عنوان یک روانشناس بالینی، از نزدیک دیدم که چگونه درد و رنج می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. به راحتی می توان رنج های خود را به گردن رویدادهای بیرونی انداخت. مانند: کودکی سخت، طلاق، مشکلات شغلی یا مشکلات سلامتی. اما آیا اینها ریشه های واقعی رنج ما هستند؟
من معتقدم قوی ترین تاثیر بر رفاه ما صدای درون ماست. این همراه همیشگی هر حرکت ما را زمزمه می کند. برای بسیاری، این صدا تبدیل به یک منتقد خشن شده است که بی امان ما را قضاوت و تحقیر می کند. کلماتی که در طول روز در ذهن خود می‌شنویم بسیار بیشتر از هر رویداد خارجی بر شادی و آرامش ما تأثیر می گذارد.

قدرت کلمات
تأثیر کلمات، چه توسط دیگران یا خودمان، می تواند عمیق باشد. بیایید چند سناریو را در نظر بگیریم:
سناریو اول: فردی شکست سختی را پشت سر می گذارد. دوستان و خانواده دور او جمع می شوند و حمایت و تشویق می کنند. این کار درد را کاهش نمی دهد، اما روند بهبودی را بسیار آسان تر می کند.
سناریو دوم: همان شکست اتفاق می افتد، اما این بار، عزیزان فرد منتقد و قضاوت کننده هستند. این فقط درد را تشدید می کند و وضعیت را بسیار بدتر می کند.
کلمات قدرت فوق العاده ای دارند. آنها می توانند ما را بسازند یا ما را تخریب کنند. متأسفانه، کلماتی که بیشترین تاثیر را دارند همان کلماتی هستند که خودمان به خود می گوییم.
قدرت شفابخش عشق بی قید و شرط
تأثیر مثبت عشق و همراهی به روابط سنتی محدود نمی شود. حتی در خشن ترین محیط ها، حضور یک موجود دوست داشتنی می تواند دنیای متفاوتی را ایجاد کند. اکنون برخی از زندان ها به زندانیان اجازه مراقبت از گربه ها را می دهند و نتایج آن قابل توجه بوده است.
این گربه ها عشق و همراهی بی قید و شرط را به افرادی ارائه می دهند که ممکن است مهربانی کمی را در زندگی خود تجربه کرده باشند. در مقابل، زندانیان از گربه‌ها مراقبت می‌کنند و برای آنها غذا، سرپناه و محبت فراهم می‌کنند. این عمل ساده مراقبت از موجود دیگر می تواند تأثیر عمیقی بر سلامت روان زندانیان بگذارد و استرس، اضطراب و پرخاشگری را کاهش دهد. این به آنها یادآوری می کند که حتی در تاریک ترین شرایط قادر به عشق و محبت هستند.
ریشه های منتقد درونی
منتقد درونی ما اغلب از تجربیات گذشته ما سرچشمه می گیرد. اگر در محیطی خشن یا انتقادی بزرگ شده باشیم، ممکن است آن الگوها را درونی کنیم. این به این معنی نیست که ما شکسته ایم، به این معنی است که ما مشروط شده ایم تا به روش خاصی فکر کنیم. خبر خوب این است که ما می توانیم این شرطی سازی را تغییر دهیم.
شناخت و درک الگوهای ما
اولین قدم این است که از الگوهای خود آگاه شویم. آیا ما کمال گرا هستیم؟ آیا ما فاجعه در ذهن خود سازی می‌کنیم؟ آیا مدام خود را با دیگران مقایسه می کنیم؟ با شناخت الگوها و محرک های خود، می توانیم شروع کنیم به درک اینکه منتقد درونی ما از کجا آمده است.
تأثیر منفی خودانتقادی یا سرزنش خویشتن
خودگویی منفی می تواند اثرات مخربی بر سلامت روان، عزت نفس و رفاه کلی ما داشته باشد. می تواند منجر به اضطراب، افسردگی و رفتارهای مخرب کننده شود. افکار ما به اندازه سخنان دیگران اهمیت دارد همانگونه که گفتگوی درونی مثبت موجب تاب آوری است.
تغییر روایت
آگاهی و حواس پرتی
آگاهی از انتقاد از خود اولین قدم مهم است. وقتی آن را تشخیص دادیم، می‌توانیم روی چیز دیگری تمرکز کنیم. ذهن ما در هر زمان فقط می تواند روی یک موضوع متمرکز باشد. با پرت کردن حواس خود به فعالیت‌های مثبت، منتقد درونی را از گرسنگی می‌کشیم.
ساختن ندای درونی حامی
همه ما یک صدای درونی حمایت کننده داریم. این صداست که ما را در مواقع سخت تشویق می کند. ما می توانیم این صدا را با قرار دادن خود در معرض تأثیرات مثبت تقویت کنیم: جملات تاکیدی مثبت: در صورت بروز اتفاقی منفی، عباراتی مانند “حال من خوب است، من سالم هستم، من آرام هستم” را تکرار کنید.
روانشناسی مثبت گرا: علم شادی و بهزیستی را مطالعه کنید.
درمان یا مربیگری: به دنبال راهنمایی های حرفه ای برای بهبود شفقت به خود و عزت نفس باشید.
رسانه های مثبت: کتاب بخوانید، به پادکست گوش دهید و ویدیوهایی را تماشا کنید که خودگویی مثبت را ترویج می کنند.
روابط مثبت: اطراف خود را با افراد حمایت کننده و دوست داشتنی احاطه کنید.
  مسیر شادی و آرامش
تغییر در گفتگوی درونی به کار و تلاش نیاز دارد، اما ممکن است. با رام کردن منتقد درونی و پرورش گفتار مثبت با خود، می توانیم زندگی خود را متحول کنیم. شادی و آرامش دست نیافتنی نیست. آنها در دسترس ما هستند. درست مانند آن زندانیانی که در مراقبت از گربه ها به آرامش می‌رسند و شفا پیدا می کنند، همه ما می توانیم راه هایی برای پرورش قلب و ذهن خود پیدا کنیم. در پایان هر روز، می‌توانیم به گذشته نگاه کنیم و بگوییم: “متشکرم، روز خوبی بود.”
  مرجع : روانشناسی آوان