یادمه روزای اول که خیلی هم روزای سختی بود برام؛ وقتی مهدیار تازه پنج روزش بود رفته بودیم خانه بهداشت برای غربالگری یه خانومی با بچه شش ماه ش اومده بود برای واکسن؛ پیش خودم گفتم: اوووه بچه ش شش ماهشه!!!یعنی میشه مهدیار هم بزرگ شه زودتر ؟ این روزای سخت بگذره و من یکم حالم خوب شه و همه چی راحت تر شه؟ میگفتم خدایا زودتر بگذرن این روزا و هفته های سخت، این کم خوابی ها، این دردا... چشم روی هم گذاشتم و تو شش ماهه شدی، اما دیگه دلم نمیخواد این روزا زود بگذرن دلم میخواد بشینم و یه دل سیر نگات کنم، بو ت کنم، نوازشت کنم... دلم میخواد تا ابد توی ذهنم ثبت شه شیرین کاری های این روزات، تلاش هات برای چهار دست و پا رفتن، اولین غذا خوردنات، حتی غر زدنات... تو هدیه زیبای خدایی تو معجزه ای تو همون چیزی هستی که همیشه میخواستم و خدا مثل همیشه، به وقتش بهم داد شش ماهگی ت مبارک، قند زندگی من