حجم و کیفیت همدردی کشورها با ایران، چیزی بسیار فراتر از پروتکل های جاری در آداب کنسولی بوده است. مهم ترین معنای فرامتنی این حضور و همدردی بین المللی، زوال افسانه انزوای ایران و نادیده گرفتنش در معادلات جهانی است. ایران، اکنون به مؤلفه ای رؤیت پذیر و تعیین کننده در تحولات بین الملل تبدیل شده است.