هیاس حسینی، استاد شیشه گری در گفت و گو با رکنا: کانادا فراخوان هنرمند داد، هنرمندان ایران رفتند، از هنر دور ماندند!/مدیران فکر می کنند به ما تهاجم شده اما فرهنگ جاری است خانه اخبار اجتماعی کدخبر: 1007204 ۱۴۰۳/۰۳/۲۳ ۰۹:۰۵:۱۱ ویرایش خبر لینک کپی شد زهرا علی هاشمی دبیر گروه: آزاده مختاری

رکنا: هیاس حسینی، استاد شیشه گری گفت: برخی از هنرمندان ما به کانادا مهاجرت کردند، چراکه این کشور، مدتی به کسانی که گواهینامه های معتبر هنری داشتند، اقامت می داد. حال بین این افراد می بینم که در آن کشور مشغول به کارهایی غیر از مشاغل هنری شده اند. به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، هیاس حسینی، استاد شیشه گری در گفت و گو با رکنا به بیان برخی مشکلات در حوزه صنایع دستی پرداخت و با اشاره به اینکه صنایع دستی در دنیا، طی سالیان سال، روند متفاوتی را طی کرده است می گوید: این شرایط، در ایران، از یک زمانی به بعد، به گونه ای پیش رفت که دیگر اندیشمندان وارد حوزه صنایع دستی نشدند و به همین واسطه، یکی از مهم ترین اصل های این حوزه؛ یعنی تخصص و اندیشه بسیار کم رنگ شد. در ایران، در حوزه صنایع دستی، بیشتر روی تربیت استادکار مانور داده شده است؛ نه آنکه به پرورش خلاقیت اهمیت داده شود. این روزها و با توجه به اینکه در همه ابعاد زندگی بشر، ماشین و تکنولوژی حضور دارد، صنایع دستی هم به جایی رسید که صرفا ساخت آن، نمی تواند ارزشمند و مقبول باشد؛ لذا اینجاست که «خلاقیت» خودنمایی می کند.

هیاس حسینی در ادامه تاکید می کند: از سویی دیگر، توجه به اقتصاد صنایع دستی نیز بسیار اهمیت دارد؛ لذا یک هنرمند باید به این سوال پاسخ بدهد که چرا یک فرد باید این کالا را خریداری کند؟ اگر برای آن پاسخی پیدا کرد می تواند موفق باشد.

او با اشاره به اینکه کسانی که در حوزه صنایع دستی فعالیت می کنند، با دستانشان فکر می کنند، می افزاید: فردی خلاق به حساب می آید که سه ویژگی داشته باشد؛ نخست اینکه چنین فردی، متریال را می شناسد و با استفاده صحیح از آنها، آثاری را خلق می کند. دوم اینکه افراد خلاق، کسانی هستند که شرایط زیست محیطی دور و بر خودشان را می شناسند و مطابق با آن، به خلق اثر می پردازند. همچنین مورد سوم این است که مطالعه می کنند.

این استاد شیشه گری در ادامه به سایر ویژگی های هنرمندان اشاره می کند و می گوید: کسی که هنروری می کند، نسبت به مسائل جامعه اش نیز کُنش دارد. جنبش های صنایع دستی زنان در سال 1960 یکی از نمونه های آن است؛ ولی الان، اصلا چنین چیزی را شاهد نیستیم. حتی هنرمندان ترجیح می دهند راجع به مسائل اطراف خودشان اصلا صحبت نکنند. هنرمند صنایع دستی بودن، صرفا این نیست که یک نفر در کنج کارگاهش بنشیند و کار کند و هر چه که شد، یا در مورد آن صحبت نکند، یا از آنجا قهر کند و برود.

هیاس حسینی به مهاجرت هنرمندان صنایع دستی از کشور نیز اشاره می کند و می افزاید: برخی از هنرمندان ما به کانادا مهاجرت کردند، چراکه این کشور، مدتی به کسانی که گواهینامه های معتبر هنری داشتند، اقامت می داد. حال بین این افراد می بینم که در آن کشور مشغول به کارهایی غیر از مشاغل هنری شده اند؛ این یعنی هنرمندی که در ایران، شماره یک به حساب می آمد و در کشورهای سطح برجسته ای برای خود نیافت و  الان در آن کشور مشغول به این کار است که این نشان می دهد حتی برای کانادا نیز فرد مفیدی واقع نشده است. این نمونه ها، مثال همان کسانی هستند که در ایران استادی می کنند؛ ولی ایده پردازی ندارند.

او همچنین با اشاره به اینکه برخی از هنرمندان ایرانی، دائما دغدغه هایی از جنس بیمه، اجاره، مالیات و... را مطرح می کنند که برای خریدار و مخاطب، اصلا چنین چیزهایی جالب نیست، می گوید: برای همین است که خانواده های ایرانی دوست دارند فرزندانشان دکتر و مهندس شوند.

هیاس حسینی در پایان می گوید: فرهنگ جریان دارد و زنده است و همیشه تبادل و دستکاری می شود. حال می بینیم، مدیران فکر می کنند به ما تهاجم شده است و ما باید مقابله کنیم؛ در صورتی که فرهنگ، زنده و جریان دار است و نمی توان جلوی آن را گرفت. فقط باید متناسب با دنیای امروز، صنایع دستی نیز دستخوش تغییرات شوند. ما نباید راه گذشتگانمان را فراموش کنیم و از مسیر درست خارج شویم. خانه اخبار اجتماعی کدخبر: 1007204 ۱۴۰۳/۰۳/۲۳ ۰۹:۰۵:۱۱ ویرایش خبر لینک کپی شد زهرا علی هاشمی دبیر گروه: آزاده مختاری

اخبار وبگردی را در اینجا بخوانید: گفتگو با دزدی که اثرانگشتش او را قاتل کرد! + عکس بابک آیا این خبر مفید بود؟ 0 0