در روایاتی که از معصومین در خصوص فضیلت دعای جوشن کبیر به ما رسیده مکرراً این مطلب دیده می‌شود که خداوند دارای ۹۹ اسم است که هر کسی او را به این نام‌ها بخواند، دعایش مستجاب و هر که آن‌ها را شماره کند، اهل بهشت است. گویا مراد از شماره کردن این نام‌ها فقط خواندن آن‌ها نیست، بلکه درک کردن مفاهیم و تخلق یافتن به این اسماء است.