سیستان و بلوچستان از آن استان‌های ایران زمین است که هر گوشه‌اش با یک نوع از محرومیت و کاستی‌ها درگیرشده؛ از فقر و بیکاری تا نداشتن امکانات تحصیل و شاید مهم‌ترین‌شان بی‌آبی و خشکسالی و از بین رفتن زمین‌های زراعی و نداشتن دام - همان فقر- که اجازه کوچ ساکنان را نداده و آن‌ها را مجبور کرده در سرزمین آبا و اجدای‌شان بمانند