مشارکت اقتصادی، حضور موثر در بدنه دولت، حق انتخاب سبک زندگی، برخورداری از موقعیت برابر برای رسیدن به جایگاه‌های بالای مدیریتی، افزایش امنیت اجتماعی، شنیده شدن صدای دختران جوان و نسل زد در خانه و جامعه، برخورداری از عدالت قضایی و برابری در بسیاری از جنبه‌های زندگی از حداقل‌هایی است که جامعه زنان این روزهای ایران، آن را مطالبه می‌کند و به نوعی جزو نیازهایش است اما دولت‌ها تاکنون نتوانسته‌اند یا نخواسته‌اند برای تحقق آن، قدم موثری بردارند.