در اوایل سال 1403 در فضای عمومی موضوع ساخت مسجد در شمال بوستان قیطریه در شمال تهران مطرح شد. تصرف و ساخت بنای جدید در این محدوده مورد نقد و بحث‌های گوناگون قرار گرفت؛ ولی از یک دیدگاه بحثی نشده و آن اینکه این محوطه عملا پارک زلزله-باستانی تهران است و هر نو ساخت‌وساز جدید در آن باید متوقف شود و تلاش‌های شهرداری به باور نگارنده باید برای باربرداری از محوطه پیرامونی بوستان قیطریه باشد تا روزی با حفاری‌های گسترده‌تر علمی اولین پارک باستان-زلزله‌شناسی ایران در این محوطه با سرمایه‌گذاری دولت و شهرداری تهران تأسیس شود.