در حالی که به هر ترتیب کشور در آستانه اداره توسط کابینه جدیدى است و این می‌تواند بالقوه یک نقطه چرخش مهم در سیاست‌هایی باشد که به زندگی و معاش روزمره مردم ارتباط دارند، صدایی به درخواست از جامعه مدنی کشور و مردم به گوش نمی‌رسد، گویا سکوت و ناامیدی به عادتی مزمن تبدیل شده است.