در شرایط انتخاباتی فعلی بیشتر با یک محدودیت سیاسی روبه‌رو هستیم که به سرخوردگی اجتماعی و نخبگانی بدل شده است. به نظر می‌رسد دلیل عمده این مسئله فعال‌نبودن احزاب و جوامع مدنی است که دو سوی مختلف دارد. یک سو بحث سیاست‌گذاری‌های کلانی است که شاید در راستای تقویت احزاب و جوامع مدنی حرکت نکرده و سمت دیگر هم فعالیت‌نکردن جامعه و نخبگان است که به علت فشارها یا نبود میل‌ لازم از سوی آنها برای فعالیت در این جوامع مدنی بوده است.