«مرگ به وقت بهار» داستانی است پرفرازونشیب، همراه با تنش و خشم و انزجاری زیاد و درعین‌حال زیبایی وصف‌ناشدنی و خیال‌انگیز. این رمانی است که می‌توان آن را دیستوپیایی یا پادآرمان‌شهری بنامیم و از این نظر در کنار آثاری مانند «1984» جورج اورول یا «فارنهایت 451» از رد بردبری قرار می‌گیرد.