دعوای بین کارگر و کارفرما این روزها روی دیگری از خود را نشان داده است. اگر قدیم‌تر کارل مارکس این دعوا را بر سر مالکیت خصوصی و صاحب‌اختیاری بر ابزار تولید مترتب می‌دانست و معتقد بود که باید کارگران ترتیبی اتخاذ کنند تا اختیار بر ابزار تولید را از آن خود کنند و در نتیجه بحث از طبقه می‌کرد و پای اختلافات طبقاتی را (که از قضا در خلق‌‌و‌خوی آدم‌ها هم از نظر او مؤثر بوده است) به میان می‌کشید، این روزها دعواهای بین کارگر و کارفرما از این نوع مباحث نیست.