۷۵ درصد از مساحت ایران درگیر محرومیت است، آماری نابرابری شدید منطقه‌ای و ضعف مزمن در توسعه‌ی متوازن کشور را به خوبی نشان میدهد. همزمان بودجه‌ی محرومیت‌زدایی هم با اینکه هر سال روی کاغذ افزایش می‌یابد، اما در عمل تخصیص پیدا نمی‌کند؛ در سال ۱۴۰۰ تنها ۳۰درصد از بودجه‌ این بخش به آنان تخصیص داده شد و برای سال ۱۴۰۴هم اعتباری حدودا ۴۰همت کمتر از میزان قانونی آن مصوب شده است.