«جنگ خاطره‌ها را مجروح می‌کند»؛ جنگ سخت است، جنگ بی‌رحم است، جنگ مادر و پدر و همسر ‌‌نمی‌فهمد. جنگ از چشم‌انتظاری چیزی نمی‌داند. جنگ یک هیولای چند‌سر است که فقط خون می‌خواهد. این هیولا اما حریفان قدری دارد؛ «سال پیش یک شهید برایم آوردند که کسی را نداشت. از بچه‌های بهزیستی بود. گفتند مادر و پدر ندارد، اما وصیت کرده یک ختم مادرانه برایش بگیرند. سپردندش به من. خودم سه پسر داشتم که تقدیم کرده بودم و با این پسرم که تازه آوردند شدند چهارتا». «فروغ منهی»، مادر شهیدان داوود، رسول و علیرضا خالقی‌پور و همسر جانباز است. سن‌و‌سال زیادی نداشته وقتی ازدواج کرده است.