در دنیای باستان ایرانیان، ساختمان‌های خود را با نی، سفال و خشت می‌ساختند. از زمانی که در‌ِ اتاق‌ها چوبی شدند و روی پاشنه سنگی چرخیدند و استفاده از چرخ و قرقره به ابزارهای مرسوم بدل شد‌ تا تجلی دنیای قدیم یعنی هخامنشیان که از فلزات در تزیین بنا استفاده کردند، با قریب به دو هزار سال سعی و خطا در امر ساختمان‌سازی روبه‌رو هستیم.