شبیه دوران جنگ بود؛ همان روزهای پاندمی که همه به دنبال راهی برای دفاع از زندگی خود و اطرافیانشان بودند. هر روز تعداد کشته‌های این بیماری بیشتر می‌شد و کووید با چنبره بر تمامی وجوه زندگی انسان‌ها چیزی شبیه به فلجی ساخته بود. خیلی زود حرف واکسن به میان آمد و در شرایطی که بسیاری از کشورهای جهان با استفاده از واکسن‌های فایزر و مدونا به مبارزه با این ویروس برخاسته بودند ایران هنوز امکان استفاده از این واکسن‌ها را نداشت.