این گزارش کوتاه باشد برای پایان این سال که فراموش نشود در روستاها‌، چنین قصه‌های واقعی هم هست که ظاهرش حالت داستان دارد، اما همه چیزش و به‌خصوص آدم‌هایش واقعی هستند و جایی، در یکی از روستاها، در مرزهای به‌هم‌نشسته استان‌های یکی از یکی دردمندتر، آنها را از نزدیک دیده‌ام و تنم لرزیده از تلخی آنچه بر آنها گذشته است. و نوشته‌ام تا راوی جوان‌هایی باشم که نه فرصتی برای کودکی دارند و نه شانسی برای یک بزرگسالی همراه با آسودگی. آنان فقط هستند؛ چون فعل بودن زندگی را آن‌طور که تقدیر، سرنوشت، فرهنگ و تابوها خواسته، جایی شروع کرده‌اند که شاید پایانی‌ترین نقطه دنیا بوده و خود نمی‌دانسته‌اند.