29 نوامبر 2012، وقتی محمود عباس به عنوان نماینده فلسطینی‌ها در صحن عمومی سازمان ملل حاضر شد تا فلسطین برای اولین بار توسط مجمع عمومی این سازمان جهانی به عنوان عضو ناظر پذیرفته شود، شاید بیشتر از خود او، یکی از همراهانش مورد توجه دوربین رسانه‌ها قرار گرفت؛ راجر واترز، ستاره افسانه‌ای موسیقی راک و خواننده، ترانه‌سرا و نوازنده اسطوره‌ای گروه پینک فلوید. حضور راجر واترز به همراه ابومازن در مهم‌ترین رویداد بین‌المللی مرتبط با فلسطین، احتمالا مشهورترین همراهی او با مردم فلسطین باشد اما این تنها باری نبود که راجر واترز «سمت درست تاریخ» ایستاد. موسیقی تنها جایی نبود که راجر واترز در آن موج به راه می‌انداخت. او در کنار موسیقی و شاید به همان اندازه که در این حوزه فعال و البته تأثیرگذار بود، در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی نیز حضوری فعال، تأثیرگذار و البته همواره حاشیه‌ساز داشت؛ فعالیت‌هایی که در آثار او نیز بازتاب می‌یافت.