امام مجتبی (ع) وقتی از خیانت خواص و پیوستن آنان به معاویه آگاه شد و سستی و بی‌رغبتی یاران خویش را مشاهده کرد، دریافت که با عده‌ای اندک از شیعیانش، نمی‌تواند در مقابل لشکر انبوه شام مقاومت کند.