مسعود رجوی همچون دیگر رهبران فرقه‌ای خود را فراتر از قانون می‌دانست و حاضر نبود به قوانین و احکام دادگاه‌های عراقی برای بازپس دادن زمین‌های کشاورزی روستاییان که در زمان صدام حسین به زور غصب شده بود تن بدهد و آنچه اصلا برایش اهمیت نداشت جان اعضای فرقه‌اش بود.