آیت الله جوادی آملی بیان داشتند: «در دعای دیگر وجود مبارک امام سجاد(صلوات الله و سلامه علیه) پناهنده میشود. آن جنبه اثباتی است که خدایا «تَوِّجْنِی بِالْکِفَایَةِ، وَ سُمْنِی حُسْنَ الْوِلَایَة» از ذات اقدس الهی مسئلت میکند، من پناه میبرم به تو از اینکه سمتی را قبول بکنم و از عهدهاش بر نیایم، پناه میبرم به تو از کسی که نتواند سمتی را اداره کند و در یک کشور آن سمت را قبول کند، پناه میبرم به تو که سمت را به کسی بدهیم که او نتواند مملکت را اداره کند. این حرفها بوسیدنی نیست؟ اینکه میبینید ما وقتی حرم رفتیم در و دیوار اینها را میبوسیم برای همین است.»