پزشکانی که بیماران را از روزه گرفتن به دلیل ضرر داشتن منع می‌کنند، گفته ایشان در صورتی معتبر است که اطمینان‌آور باشد یا باعث خوف ضرر شود و در غیر این صورت اعتباری ندارد.