شجاعی تاریخ را نخوانده، زندگی کرده. اشک‌هایش هنگام نوشتن روی سطر سطر کتاب جا انداخته و احساس غرور و تفاخرش به سلاله‌ پاکش بر ورق ورق کتاب سایه انداخته است.