علی نیلی، انصاف نیوز: ترمیم کابینه هویدا در اردیبهشت 1353، هم معلول و هم علت بحث‌های گسترده رسانه‌ای بر سر مشکلات آن روز جامعه ایران بود؛ مشکلاتی که طیفی از مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را در برمی‌گرفت از جمله جایگاه زنان در مشاغل مدیریتی، لزوم جوان‌گرایی در دولت، مهاجرت پزشکان و قیمت‌گذاری …

فرخ‌رو پارسا اولین مدیر کل زن در ایران، از اولین نمایندگان زن مجلس در ایران و اولین وزیر زن ایرانی در روز ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۹ در زندان اوین اعدام شد.

او مفسد فی الارض تشخیص داده شد و به اعدام محکوم شد

مهاجرت‌های ناموفق هنرمندان و سلبریتی‌ها، سابقه‌ای نسبتا طولانی دارد. در اواسط دهه نود، گروهی از هنرمندان درجه دو و سه عرصه بازیگری با هدف رشد حرفه‌ای، به کشورهای دیگر- بالاخص ترکیه - مهاجرت کردند. مهاجرت‌هایی که اغلب با شکست مواجه شد و تقریبا تمامی این افراد یا به کشور بازگشتند و یا پیشه هنری خود را …

سرکار که گفته‌اید مدارس چهار هزار نفره تاسیس می‌کنید، آیا به فکر ایاب و ذهاب محصلین آن هستید و توجه دارید که شرکت واحد شاگردان مدارس دویست‌نفره را هم نمی‌تواند سر موقع برساند؟! «من به شرکت واحد کاری ندارم، ضمنا برای مدارس چهار هزار نفره هم سرویس‌های اختصاصی به کار می‌اندازیم تا از دست شرکت واحد راحت …

در طی دوره‌ای که اداره قوه قضاییه بر عهده شورایعالی قضایی بود (۱۳۵۹-۱۳۶۸)، دادگاه‌های انقلاب هیچ‌گاه زیر نظر شورا قرار نگرفت. حکم قضات و دیگر مقامات قضایی دادگاه‌های انقلاب توسط امام خمینی (و در دوره‌ای به نیابت از ایشان توسط آیت‌الله‌العظمی منتظری) صادر می‌شد.

بنیاد شهید بهشتی ادعاها درباره نقش آن شهید در اعدام فرخ رو پارسا را تکذیب کرد.

​​تقسیم زمین‌های کشاورزی و شهری فئودالها توسط خلخالی در گنبد که بدنبال آن کشاورزان گنبد صاحب زمینهایی می‌شوند که روی آن کار می کنند، تیتر اول روزنامه ۱۲ صفحه ای کیهان در روز یکشنبه ۲۸ بهمن سال ۱۳۵۸ است. اعتصاب در دادسرای انقلاب و بنیاد مستضعفان هم تیتر مهم دیگر کیهان امروز است. کارکنان املاک و مستغلات …

در تمام دورة نه‌ساله شورایعالی قضایی احکام اعدام دادگاه انقلاب که توسط حاکم شرع صادر می‌شد (حتی اعدام‌هایی که در سال ۱۳۶۷ اتفاق افتاد)  یک‌مرحله‌ای بود، قابل‌اعتراض نبود و بلافاصله بعد از صدور اجرا می‌شد و به دیوانعالی کشور نمی‌رفت.

فرخ رو پارسا (۱۳۰۱-۱۳۵۹) وزیر آموزش و پرورش دولت هویدا بود که در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۹ با حکم صادق خلخالی به عنوان مفسد فی الارض اعدام شد. او عضو حزب ایران نوین بود که در دوره بیست و یکم مجلس همراه پنج تن دیگر به مجلس شورای ملی راه یافت.