دانشگاه بدون دانشگاهیان
دانشگاه مانند نهادی مدرن در تاریخ معاصر ایران در یک وضعیت دوزیست به سر برده است، به گونهای که همواره مانند ابزاری در راستای نوع خاصی از جامعهپذیری نگریسته شده و از سوی دیگر نوعی رسالت انتقادی و مردممدارانه بر دوش داشته است؛